Lavinya Dergisi
ZAMANA AÇILAN SONSUZ YARA
Burçin LAÇİN ALTAY
Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.
Bir kapı açılıyor zamanda, bir yara
Topraktaki huzursuz bakış
Ayaklarda pranga
Tutsak ediyor göğün bahçesine yüzü
Yaşamın baş eğdirmez tutkusu
Yayılıyor damarlara
Bir kapı daha açılıyor zamanda
Sonra bir kapı daha
Gökler de huzursuz şimdi
Gökler de yorgun, başı eğik
Sonsuz serüvenlere mahkûm ömür
Zamana açılan sonsuz yaralara
Bir kapı kapanıyor zamanda, bir ölüm
Toprağın huzursuzluğu kuruyor
Göklerin huzursuzluğu kızıl
Yaraları arıyor utanmaz zaman
Yetişemiyor kapatmaya
Bir kapı daha kapanıyor zamanda
Sonra bir kapı daha
Toplu mezarların suskun öfkesinde
Ölüm sessizliği kaplıyor evreni
Toprak huzurlu, gökler huzurlu
Kapanıyor ömrün içine işleyen sonsuz yara…