*Ölüm uzundur yaşam ise bir düş kadar kısa... *
Uzun ölümler buldum hep kısa yaşama
Güz rüzgarının köhne merasimlerinde
Hep tazecik haziran sıcaklığını aradım
Üşümüş ellerime dokunan kavrulan ellerinde
Sobada yanan kömürün özündeki sesi duydum
Ömrün kara kışının çekirdeğinde saklanan düşlerim
Firariydi yaşamak için zihnimin kuytularında Kaçak sesleri susturunca kalbim
Süratle sırat köprüsünden kurtuldu
Yoksun sabahlar yoksul akşama
Yoksul akşamlar yoksun geceye evrildi
Gecelerde buluştum yazıcı meleklerle, çoğaldım
Eski rivayetlerine inandım umudu ararken diplerde
Oysa uzayıp giden yoksun gecelerin sancılı felaketinde
Sığındığım sahte düşlerde yakın
Gerçekte ise bin fersah uzaktı yaşam…