Lavinya Dergisi

BÜTÜN HER ŞEY BU KADIN İÇİN MİYDİ?
Mehmet YILDIRIM

Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?

Bütün her şey bu kadın için miydi? Bütün şiirler, bütün şarkılar, besteler, yürüdüğün yollar, aştığın engeller, dayandığın olumsuzluklar, acılar, kaçtığın gerçekler, yorulduğun anlar… Bütün hepsi bu kadın için miydi? Diye sordu gecenin karanlığında türkü söyleyen adam. Evet diyerek başladım söze. Böylesine koskoca eveti bir nikah memurunun sorusunu cevaplarken söylerdi insan bir de şimdi benim söylediğim gibi. Öyle bir evet ki içinde binlerce şey barındırıyor. Yine de pişmanlık duymuyorum hiçbirinden. Sevmek, sevgiye sahip çıkmak böyle bir şeydi benim kitabımda. Yol mu gidilecek? Gidilmeliydi. Acı mı çekilecek? çekilmeliydi. Oturup saatlerce tartışılacak mı? Tartışılmalıydı. Uğruna bir şeylerden vaz mı geçilecek? Geçilmeliydi. Sevdanın diğer adı fedakârlık diyor büyüklerimiz ya hani, işte o fedakârlığın diğer adı da o kadındı. Nefesimi kesercesine bakışlarının arasında bir rüzgârın kopardığı o incecik saçının telini yakalayabilmekti mücadele etmek. Herkesin zor diye yanaşmadığı o kadının içindeki en ücra köşelerde ağlayan çocuğun elinden tutup ben buradayım, seninleyim diyerek onu yeniden yaşama döndürmekti gayret. En karamsar konuşmaların ardından gelen o simsiyah bulutlara şimşeklerle yeniden ve yeniden adını yazmaktı sevmek. Bir şeylerin zahmeti varsa değeri var şu hayatta, bir şeyler koparken insanın içinden sapasağlam kalsın diye sımsıkı tuttuğu o bağdır sevmek. Öfkenin arasında gülüşünü anımsatan o çocuksu hallerini hatırladığın zamandır sevmek. Mesafeleri aşan bedenin yerinde ruhu taşıyan büyük bir kanadın varlığıdır tutulmak. İnce ince dokunan halıya verilen göz emeğinin sefasıdır onun yüzündeki her bir milimi saymak. Ve aşk, sürekli bir şeyler bulmakta ve seni bana her dakika hatırlatmakta olandır elbet. Şiirler yazdığım güzelliğini bakmaya kıyamazken bulduğum duraktır aşk. Yürüdüğüm yoldaki dikenleri bazen senin saçtığını görsem de en üstteki güllerine yetişmek için çabalamaktır aşk. Ben böyle iyiyim, yoluma devam etmeye kararlıyım… Diyerekte sözünü bitirdi delikanlı. Gece sustu, Şiir sustu, Adam sustu elbet, Şimdi başlıyor aşkın konuşması, Buyurun birde onu dinleyin şayet…