Ben bir rüya gördüm

Mutluluk ülkesinin en güzel manzarasında

En güzel bahar günlerinde

En güzel anılarla yaşadım seni

Bir yanım mutluluğun kendisi oldu 

Bir yanım huzurun bekçisi

Yağmurlarda yağdı

Dolu da vurdu mahsüllerimize

Yine de filizlendi yeniden her şey

Çiçek açtı ağaçlar

Bulutlar güneşe yol verdi

Şimşeklerin yıldırımların hasarı düzeldi

Sevgi hepsinin üstesinden gelirmiş meğer

Sararmış açılan yaraları

Kapatırmış ayıpları

Ve en doğru zamanda

En doğru kişiyle geldiğinde anlam bulurmuş dünya

Peki ya sevginin ömrü rüya bitene kadar mı?

Rüyadan uyandım bir soğuk şubat günü

Sen yoktun

Tüm mutluluğum bir cam gibi

Paramparça olmuştu yokluğunun rüzgarında

Huzurun bekçisi artık başkalarıydı

Ağaçlar solmuş kurumaya yüz tutmuştu

Kara bulutları çağırmıştı ayrılık

Soyadımın hakkını veriyorlardı onlarda 

Deli deli şimşekler tepemde

Yürüye yürüye seni bulmaya çalışıyorum

Sen belki benim yolumu gözlemekte

Yahut başka tenleri çoktan seçmektesin

Ben dönüp dolaşıp senin yanında

Bedenimin bir anlamı yok ki severken seni 

Ruhumda seninle, kalbimde

Yazık ki sevgiyi bedenlerde arayanlara 

Yanında olduklarını sevenlere 

Kalbi sevgiyle değil de mesafeyle dolduranlar var

Yollar uzadıkça sevgi azalır mıymış!

Azalıyormuş demek ki

Çok sevdiğim birinden öğrenmiştim bende

Yine de kalbimin bir parçasını daha alıp gitme

Ben zaten arıyorum her gece o rüyayı

Yarım kaldıkça kalıyor

Ağladıkça ağlıyorum sabahlara

Sığdıramıyorum da artık gerçekleri içime

Bir parça daha sen koparmam lazım

Bir parça kendimden bir anı

İnsan gerçeklerle nasıl yaşar?

Böyle böyle öğreniyorum

İçime sıkıştıra sıkıştıra

Canımı yaka yaka

Ve paramparça olmuş tenimde

Senin dokunduğun yerleri

Yine sen dokunacakmışsın gibi gizleye gizleye…