Lavinya Dergisi

KARGA VE KUZGUN
Nurten K. TOSUN

Rakamlardan öykülere yolculuk. Kalem, kağıt, düş ve pamuk şeker eşliğinde...

Karga; kargagiller (Corvidae) familyasından corvus cinsini oluşturan orta boylu, güçlü ayakları ve düz iri gagası olan zeki hayvanlardır. Kuzgun da corvus cinsinden fakat daha cüsseli olanlarıdır. Zekâları üst seviyelerdedir. Karga gri-siyah olup kuzgun simsiyahtır. Kuzgunlara, karakarga da denilir. İki cinste ortalama yirmi beş yıl yaşamaktadır. Mitolojide üç gözlü kuzgun vardır ama üç gözlü karga asla olmaz. Kargalar, fan şeklinde kuyruklara sahiptir. Kuzgunlar, kama kuyruğuyla bilinir. Belgesel yazısı yazılmakta olunsaydı ilave maddeler elbette eklenirdi. Lakin bu kadar benzer olmaları da onları eşleştiremedi. İnsan; insana nitelik ve nicelik bakımından epey yakın varlıklardır. Saçlar, kaşlar, karakterler, fiziki ve beşeri özellikler. Meslekler, hayaller, dünya görüşleri ve yaşam şekilleriyle başka hayatlara gebedirler. Gün herkese doğsa da aynı su tüketilse de, aş yenilen sahanlar ortak olsa bile gülümseyişler ince ama ayrıştırıcı birer miğfer. Hatta yeryüzünde birbirine komşu kıtalar, pirinci, çayı, buğdayı, yağan yağmuru bir yağsa dahi farklı elden yetiştirmekteler. Teşbihte olmaz kusur. Belki kargasındır, belki kuzgun! Ya karga gibi toplulukla uçarsın ya kuzgun gibi tek veyahut sadece çiftinle. Sesin gaklama olarak duyuluyorsa karga, daha düşük bir vızıltı ile çıkıyorsa cümlelerin, kuzgunum diyebilirsin mesela. Uçurumdaki tüm kardeşlerin gibi kolaylıkla ve hızlı şekilde uçuyorsan karga, yırtıcı kuşlar gibi ağır ve yavaş ilerliyorsan kuzgun olarak kanat çırpıyorsun her defasında. Efsanelerde, edebiyatta, Londra Kulesi’nde yaşayan kuzgunlar şairlere göre bu kadar özel de olsa karga da hayatından memnundur sonuçta. Kargalar sosyal, kuzgunlar tek tabanca. Kargalar sevimli, kuzgunlar dâhi. Her yaradılışın var bir hikmeti. Muhtemelen çoğunluğun sahip olmak istediği göz yeşil, mavi. DNA denilen bilim kodlarda gizli. Var her birimizde ayrı parmak izi. Bulundu kromozomun, mayoz bölünmenin şifresi. Peki, neden bu benzemek hissi? Şirinler gibi olmak gerekçesi. Farklılıklardır seni sen yapan. Herkesle dost olamayacağın gibi. Sırf aynı familyadansındır diye tahammül etmek ne itici! Fedakârlık dediğin tek taraflı olmaz. Tek kanatla uçan kuş görülmez ki! Yaşamayı bilmedikten sonra var mı ne olduğunun bir ehemmiyeti? Edgar Allan Poe’nun ilham kaynağı kuzgun! Bunalınca buz yutan karga! Biri nispeten daha büyük. Tanınmış iki kuş. Bakınca insanoğlunun ayırt etmekte zorlandığı duruş. Benzer ama farklı. Mış gibi davransalar, sonuç hayal kırıklığı değil mi? Karga, kaza özense bacağı sağlam kalmaz ki! Kuzgun gibi ötmeye çalışmaz ki! İstediğin kadar fırçala siyahını renkleri beyazlamaz ki! Karga, kuzgun ne ise topluluğun! Tüylerin aynı diye ait olmadığın kuşlara sabrederek geçiyorsa ömrün! Kışşşş demeye gücü olmayanın gözü sağlam durmaz. Kuş hafızalı olmasan dahi işte bu husus sıklıkla unuttuğun.