Ey benim çürümüş bedenim!

Kendini de candan mı sayarsın?

Ey benim soluk ruhum,

Kendini de sağ mı bilirsin?

Varlığımın yokluğu boğuyor beni,

Yokluğumun var oluşu acıtıyor içimi,

Günlerin telaşesi yoruyor bedenimi,

Bu kalabalık hengamesi kısıyor sesimi...

Ölüm desem atan kalbim utanır,

Yaşam desem soluksuz ruhum daralır,

Ne varlıktır bu ne yokluk,

Alacağımız dünya boyu bir soluk...

Sevmek, sevmemek, olmak, olmamak,

Gitmek, kalmak, varmak, varamamak...

Hepsi yarım yamalak

Hepsine bir ad takmışlar güya "yaşamak"...