Lavinya Dergisi

KOPARILAN ÇİÇEKLERİN AHI
Burçin LAÇİN ALTAY

Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.

Bin yıllarca var olan medeniyetlerin 

Şimdi en anlamlı bayrağı dalgalanıyor gökyüzünde 

Ve asice ve acımasızca kırılan her saç teli 

Günlerin kalbine sivri bir ok saplıyor, hesapsızca 

Ucundaki alevde saklı, kadınların susmayan çığlıkları  

Koparılan çiçeklerin ahında büyüyen zalim ülkelerin 

Yozlaşmış ellerinden dökülen kandan ırmaklar geçiyor tarihe  

Ağır bir sükûnetin bekçisi yine keder  

Kimse duymasa da  

Suskunluğu sevmiyor, sevmeyecek incinen kalpler 

Oysa beyaz gerdanlarda inciler dans etmeliydi özgürce  

Kandan haritaların çıkmaz sokakları olmamalıydı çizilen 

Ey gençliğe ve güzelliğe yakışmayan ölüm 

Kurtulma zamanı artık şeytanın keskin elinden…