Lavinya Dergisi
KOPARILAN ÇİÇEKLERİN AHIÖmrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.
Bin yıllarca var olan medeniyetlerin
Şimdi en anlamlı bayrağı dalgalanıyor gökyüzünde
Ve asice ve acımasızca kırılan her saç teli
Günlerin kalbine sivri bir ok saplıyor, hesapsızca
Ucundaki alevde saklı, kadınların susmayan çığlıkları
Koparılan çiçeklerin ahında büyüyen zalim ülkelerin
Yozlaşmış ellerinden dökülen kandan ırmaklar geçiyor tarihe
Ağır bir sükûnetin bekçisi yine keder
Kimse duymasa da
Suskunluğu sevmiyor, sevmeyecek incinen kalpler
Oysa beyaz gerdanlarda inciler dans etmeliydi özgürce
Kandan haritaların çıkmaz sokakları olmamalıydı çizilen
Ey gençliğe ve güzelliğe yakışmayan ölüm
Kurtulma zamanı artık şeytanın keskin elinden…