Bir odada defterim ve kalemimleyim. 
Yalnızca ben, dertlerim, geceyle buluşmalarımız. 
Bazen de mutluluklarım; tek başıma kutladığım. 
Ben konuşurken göz temasımı kalemimle kurarım. 
Bir beni o anlar, ben ona içimi anlatırım. 

Yaşarım, içinden anlamı çeker çıkartırım. 
Yazarım, tek tek siyah beyaz şeritte yaşanan nükteleri, 
Bu sefer göremediysem bir dahakine görürüm gerçekleri. 
Bir defteri bitirsem yine de yetmez bana sayfalar; 
Katladığım sayfanın köşesindeki yalnızlık benimki...