Gün bitti,

Elde var yine sıfır,

İçimde hoşça kallar biriktirmişim,

Bir yanımda hayaller,

Bir yanımda istediklerim,

Bir yanımda olmayanlar,

Artık inancımı kaybetmek üzereyim,

Hangi yön doğru bilmiyorum,

Önümde puslu bir yol,

Yürüyüp yürüyüp boşluğa düşmekten yoruldum,

Arkamda bıraktıklarıma ise geri dönemem,

Sağım solum desem uçurumdan farksız,

Hadi bir ses ver bana umut,

Ya da al şu içimdeki yarına dair heyecanı,

Kalmasın tek bir kırıntı,

Yok olsun bu yaşamın en dinç anı,

Sırtımda taşıyamıyorum artık yaşadıklarımı,

Kalbime ağır geliyor onca acı,

Onca yara,

İnsanları anlamıyorum,

Sanırım insanlarda beni anlamıyor,

Düşündüklerim bir beni boğuyor,

Bir bendeki bedeni,

Rüzgar esiyor,

Güneş doğup batıyor,

Yemek yiyip su içiyorum,

Ve zaman ölüyor,

Tıpkı benim gibi,

Tıpkı hayallerim, ümitlerim, istediklerim gibi,

Yarım yarım gidiyor içimden mezara,

Önce onlar,

Sonra yüzler,

Sonra binler,

Gidiyor da gidiyor,

Ölüyor da ölüyor,

Gün bitiyor,

Elde var yine sıfır…