Güzelliğin çağladığı, engin bir denizse sureti 

İki küçük balıktı gözleri 

Biri, diğerinin ardında 

Yüzüp giden… 

Dalga dalga saçlarının arasında 

O iki balık yüklenirdi 

Göğün ıslak bulutları gibi 

Varoluşun dayanılmaz hafifliğini 

Çökünce yaşanmışlıkların tortusu 

O iki balık sessiz sessiz ağlardı, 

Benimse kıyılarıma vururdu iyot kokusu 

Denize dinmeyen hasretim bundandı… 

Ve sudan bahaneler gerekirdi bazen 

Yüzdürmek için iki dizeyi 

Tekinsiz sularında bir şiirin 

Siz üzerinize alınmayın lütfen…