Tadı yok  şiirlerimin de artık

Ben kaleme küs , kağıt bana küs

Önümde sis , arkamda pus 

Dilim kesik kesik yara, zihnim bulanık kara

Var ile yok arasında 

Bir kaç yalnızlık zamandır sus

 

Bir bakmışsın kaybolmuşum,

Bir bakmışsın yeniden doğmuşum 

Hokus-pokus...

 

Issız şehirler , yıldızsız geceler

 Ve sensiz tüm heceler 

Kalabalık yalnızlığın uğultusunda inlerken,

 Tatsız oyun hayatım, satır satır bulmaca

Sanki bir düzen, sanki yedi kat karmaşa

Kaderim Tanrının elinde temaşa

Saat saat hesaplı bir kurmaca...

Abrakadabra abrakadabra...

 

 

Pek yakında ekim kasım işleri ile işlenip 

Ömrümün sonu gibi 

Uykusuz geceler gibi

Dilimde saklı kelimeler gibi

Çamur tadında , hüzzam makamı düşlerin koynunda

Acıdan acı, yokluktan ağır, ölümden beter 

Yolunu kaybetmiş bir seyyahın 

Dizinde kaybolan derman gibi

Duasından yükselen ferman gibi

Son arzusunun ardında saklanan

Kabul edilemez hissi gibi

Göğsümün kafesinde sıkışmış 

Atamadığım o son nefes gibi...

Lumos- İnferius...

 

Ne al ne de ver bundan sonra 

Sakla sende ne varsa

 

Kaybetme sakın, ölümüm yakın 

Sar sarmala , alla pulla

Benden sana kalan kaç şiir varsa...

Çünkü mirası şiirdir şairin

Aşkından hayatından arta kalan ne varsa...

 

Hokus-pokus*

Abrakadabra*

Lumos, İnferius...

Ne varım, ne de yokum 

Sana ben bundan sonra...