Bulutların izinden giden kuşların 

Selamı var özgürlüğe  

Masmavi göğün tadına varan kanatları  

Kanmaz kirli sulara asla 

Göçebe ruhların ürpertisine sığınır bazen 

Yağmur yemiş toprağın kokusunda var olur yeniden  

Rüzgarların kırık ezgisinde dans eden kuşlar 

Uzatır göğün yedi rengine  

Yaşamaktan sorumlu kanatlarını   

Hatırlatır kalplere 

Gözlerde yankılanırken  

Yaşamaktan vazgeçenleri bazen 

Döndürmek için yaşama, yaşatmak için yeniden  

Ayaklanır göğsünden bir kuş sürüsü aniden sonra 

Sonra sığmaz gökyüzüne kanat çırpan yüreklerin sesi 

Ve yeniden yaşamak arzusu olur belki nefeslerde…