Güller, lavantalar, hanımeliler 

Çiçekler karşılayacak her geri dönüşte dünyayı  

Hevesleriyle tüketilmiş her kalp gibi 

Yalana aldanmışlığın acıyı evcilleştirdiği 

Alışılmış kırılmaların depreminde  

Yıkılan ruhların altında kalan  

Ezildikçe daha güzel kokan / daha çok kokan  

Çiçeklerin buruşmuş hüznünü tutuyor hayat avucunda 

Güneş utanıyor bazen doğmaya böyle sevgisiz dünyaya 

Yenilmeye doyamayan her ömür gibi 

Tekrar tekrar şans veriyor  

Aldanıp masmavi gökyüzüne… 

Oysa zaman köhne bir histe doğuruyor 

En gizli ayinini 

Varsayılan yalnızlık 

Düpedüz yokluk 

Ziyan ediyor yine bir inanma mevsimini 

İklimlerden habersiz 

Güller lavantalar hanımeliler 

Düşsel yazları getirirse yapraklarında  

Ve geri dönerse şayet dünya 

Eski sevdaların upuzun türküleri duyulur yine 

Tüm çiçek kokularında…