Titreyen bir sevmenin narinliği

Durgun denizi vahşi bir vapur gibi yırtıyor

Yorgun şehirlerin sesindeki kalabalık

Ağırlaştırıyor zamanın yapraklarını

Yavaş yavaş düşürüyor kuru toprağa

Kalpten düşenler gibi üzgün

Can kırıklarından bir ülke oluyor ansızın

Caddelerdeki sesim

Alacakaranlık bir düşü kucaklıyor çığlığında

Her olmazlara düştüğünde…

Pencerelerde bekliyorken gece şafağını

Tekrar tekrar sesimle yontuluyor caddeler

Aydınlığa ulaşılma umudu

Yalan dünyanın elinde parçalanıyorken

Sesim artık alacakaranlık…