Biraz düşündükten sonra bu başlıklı yazıyı yazmaya karar verdim. Peki neden mi? Çünkü ne yaparsak yapalım, hayatta nereye varırsak, nerede olursak olalım her şeyin temeli ailedir. Aynı bir ağaç misali budakları, yaprakları ne kadar göğe varırsa varsın kökleriyle toprağa bağlıdır ve o budaklar da yapraklar da o kökten beslenir. Aynı bizim geleceğimizin, karakterimizin ve başarılarımızın ailemizden kaynaklandığı gibi. Tek sebep bu demiyorum elbette yaşadığımız çevre ve arkadaşlarımızın da etkisi vardır. Fakat en büyük etken ve rol ailemizindir diyorum çünkü dünyaya merhaba derken o çekirdek aile içerisinde görüp yaşıyoruz. Bu iddialarımın arkasında ne var birlikte bakalım. Bir insanı hayatta başarılı kılan temel iki şey karakteri ve zekasıdır. Aynı zamanda nörobilim dalında yapılan araştırmalar sonucunda zekamızın ve karakterimizin daha anne karnında olurken etkilendiği öğrenilmiştir. Anne karnında duyduğumuz sesler doğmadan önce geçirdiğimiz o dönem tüm yaşantımızı etkiliyor. Peki hepsi bu kadar mı? Tabii ki hayır. Karakterimizin oluşmasında ve olgunlaşmasında iyi bir aile ortamının olması da önemlidir. İyiden kastım sevginin bol olduğu, kötü duygulardan arınmış, saygının ve sevginin hüküm sürdüğü bir aile içeresinde ister çocuğa ister yetişkine karşı fark etmez. İnsanların karakteri yaşadıklarının ya sonucu ya da yansımasıdır. Yani bol sevgiyle büyümüş, ailede saygıyı, sevgiyi, anlayışı gören çocuklar gelecekte sevgiye aç kalmaz her şeye sevgiyle yanaşır. Saygıda ve anlayışsızlık konusunda problem yaşamazlar. Bunlarla birlikte insan ebeveynleriyle arkadaş olmalı. Derdini oturup anlatabilmeli. Böyle büyüyen çocuklar asla yalnız hissetmezler ve her daim güvende hissederler. Velhasıl kelam evde bütün duygular ve kavramlar dengede tutulmalıdır. Bu yüzden aile her şeyin temelidir. Mesela annenizi düşünün, ondan gelen şefkati, sevgiyi. Hiçbir şey bununla boy ölçüşemez. Eğer bu sevgi, şefkat alınamazsa ömür boyu aranır ve eksikliği hissedilir. Ya da babanızı düşünün onun size verdiği mutluluk ya da güvenin yerini bir şey verebilir mi? Asla. Bir de kardeşlerimizi düşünelim, kardeşten başkası sizin derdinizi kendi derdiniz gibi kabul eder mi? Bu duygular ve kavramlar hayatında dengeli olmuş çocuklarla diğerleri asla aynı değil. Çünkü çocukluğumuz nerede olursak olalım bizi takip eder bizimle yaşar. Ailemiz her ilişkimize yansır, arkadaşlık, iş, evlilik vs. Peki aile olmak için kan bağına gerek var mı? Bana sorarsanız, yok. Çünkü kan bağı olmadan anne ve baba olanları, kardeşten öte olanları gördük. Yani demem o ki, aile özeldir, güzeldir ve anlamlıdır. Ve her güzel şey gibi kayıp edilmeden değeri bilinmiyor. Siz siz olun, daha ailenize sıkı sıkı sarılabiliyorken, sarılın ve değerlerini bilin. Sevgiyle ve saygıyla kalın...