İçimde yıkık bir şehir var

Avuçlarımda can kırıklarım 

Ruhum baştan ayağa tarumar

Kendimi kendimden ayıklarım

Ne şimdiki benim büsbütün

Ne eskiden miras şu yüzüm 

Kemiklerim parçalandı değil tüm

Uykuda değil, ayıkken sayıklarım

Aşk için okundu ezan üstüne selâ

Ayrılık bana yabancı bir yabancılaşma

Okuduğum her şiirde seni bulurum hâlâ

İki geri bir öne savrulur ayaklarım

Ak döktü saçlarım siyah üstüne mürekkep

Yol görünür ufukta, yokluk ile var buluşma

Sanki yolumda ben varım kendime engel hep

Tek kürek çekerek gider hep kayıklarım...