Bahar iniyor üşüyen ellerime

Saçlarıma düşüyor kokusu

Ve iniyor bahar işte

Yağmuru eksilmeyen gözlerime…

 

Yer, gök ve ben…

Tüm yüzler gülümsüyor

Kışın soğuk bakışları öteye çevrildiğinde…

 

Topraktan aldığı cesaretle

Bir ağaç anlatıyor şimdi

Kiraz çiçeğinin uykusunda gördüğü pembe düşü…

 

Güneş selam durunca

Bir heves çiçeği açıyor

Benim de yeşeren yüreğimde…

 

Bir leyleğin kanadına bağlıyorum umudumu

Uçup giden kırlangıca…

Maviliklerde, uçsuz bucaksız…

Özgürlüğe kanat çırpabilsin diye…

 

Göğe savurduğum dileklerim

Uçamadı yalnız

Kırmızı-beyaz bir ipin üzerinde

Kaldı bileğimde…

 

O alaycı Nisan geçip gidiyor takvimden

Bahara aldanmışlığım çoktur benim

Bu ilk değil…

 

Söyleyin, taşısın rüzgâr

Duaya duran ellerimden,

Uçuşan saçlarımdan

Ve bulutlu gözlerimden…

 

Yeter ki Tanrım,

Bir bahar günü

Yere serilmesin

Hevesle açan

O çiçeğin düşü…

Ben yine aldanırım…