Bir dileğin peşinde ömrümü geçiriyorum

Bir umudun ardında koşmakla

Bir şarkının sözlerinde seni bularak

Birkaç şiir yazıp 

Biraz seni çizerek…

Ya hiç çıkmasaydın karşıma 

Ya hâlâ buz dağının görünmeyen kısmına yazsaydım

Ne yazık olurdu değil mi şu mısralara

Ve aşka

Ve bana

Öyle ya görünen kısmına şiir yazmak daha zor

Kanlı canlı karşında duruyor aşk

Nefes alıp verdiğini hissediyorsun 

Dilinin çözülmesi gereken her ayrıntıda

Lâl oluyorsun birden

Susmak zor değilmiş meğer senin karşında

Zor olan içimi dökebilmekmiş avuçlarına

Öyle çok birikmiş ki sana sakladıklarım

Yazsam kağıda sığdıramam içimi

Söylesem kelimelere

Duyguların şahı da varmış demek ki insanda

Aşka rastlamamış her insanın eksiği buymuş meğer

Seni aramış da bulamamış gibiyim yıllardır

Şehrime küskünlüğüm de sensizlikmiş

Dünyaya da insanlara da

Bir sevinç var ki şu göğüs kafesimde anlatamam

Yaşamak dedikleri buysa eğer yaşıyorum evet

Ve edebiyatı baştan yazıyorum gözlerinle

Şu doğayı şu gökyüzünü bir başka görüyorum

Bir başka betimliyorum kendimce

En çok da sana çıkıyor gökyüzü

En çok sana benziyor şu huzur

Haydi çağır beni güzel sesinle

İnan ki koşar adım gelirim yanına

Dut misali kör kütük aşıksam eğer

Biraz biraz yanmaya da meyilliyim artık

Buz dağını görmeye de…