Azad edilmiş her sevgi,

Terk edilmiş her yakınlık,

Derdest edilmiş özgürlük gibi…

Zaafların işkenceye evrimleşmesi ile son bulur.

Bu son bir başlangıç olur.

Henüz solumadığın iklimlerin rüzgarında...

Yol olur, iz olur, sis olur.

Düşülmeyen uçurum olur,

Doğmamış düşünce olur,

Sureti içte gizli his olur.

Kabir olur et ile kemik.

Yok olur ağır ağır terk edilmiş her benlik...

Uzak iklimlerin atmosferine sürgün yemiş,

Balçığa saplanmış gibi dizine kadar,

Ötekileşmenin batağında serbest,

Pranga zihninde, kelepçe ruhunda.

Düğüm olur her nefes boğazında.

Aslını terk eden her şahıs,

Kendine gurbet, kendi bedeninde müebbet,

Yok olur, sus olur, az olur zamanın nazarında.

Yol olur, iz olur, sis olur.

Düşülmeyen uçurum olur,

Doğmamış düşünce olur,

Sureti içte gizli his olur.

Kabir olur et ile kemik.

Yok olur ağır ağır terk edilmiş her benlik...

Aslolan sevgiyse,

Hasret olur, gece olur, aşk olur

Ve henüz yazılmamış bir şiir olur

Açılmamış sayfaların temizliğinde...