Evet bazen ‘’ en iyi randevu kendinle olandır ‘’. Hatta çoğu zaman böyledir. Siz kendi randevunuzda kendinizi bekletmezsiniz mesela, ya da herkes gibi yapmayıp kendinize konuşma sırası verirsiniz veyahut kendinizle olan randevunuzda boş gözlere bakmazsınız. İnsanların hep konuştuğu, fakat anlaşamadıkları bu dünyada; bence bir akşam yemeğinde ya da bir kahve içerken kendinizi en iyi siz anlarsınız diyorum. İnsanın yapabileceği en iyi şey kendine zaman ayırmak. ‘’Hatta insan önce kendini tanımalı, kendiyle sosyalleşmeli, kendiyle sevgili olmalı’’! Zannımca çoğu sosyolojik ve psikolojik bunalımlar, ,kavgalar bu yüzden çıkıyor. İnsan kendini tanımıyor, kendiyle sosyalleşmiyor ! İnsan kendi gelişimini tamamlamadan, kendiyle sosyalleşmeden aşk furyasına katılıp, bir fabrikadan çıkmışcasına sıradanlaşan ve aynı tipler haline gelen aşkları yaşıyor. Veyahut aynı evde bir ömür boyu yaşayacağım adam veya kadın bu olabilir diyerek evliler trenine biniyor. Tüm bunları yapıyor insan ama ilk önce kendi gelişimini tamamlaması gerektiğinin, kendiyle sosyalleşmesinin ne kadar güzel ve önemli olduğunun farkına varmıyor. Bir kahve alıp bir kitap okumuyor, bir şiir yazmıyor. İzlemem gereken çok film var, gidip görmem gereken çok şehir var demiyor. Belki de kendini keşfedip şarkılar söylemiyor, şiirler okumuyor. Bu dünyaya ne bırakabilirim, insanlara neler verebilirim diye aklına bile getirmiyor. Yani ruhunu büyütüp onu yetiştirmiyor. Kalan hayat için doğru zamanı ve kişileri beklemiyor. Demem o ki; insan kendini tanımadan ve kendiyle sosyalleşmeden, bir birey olmadan, iki kişi olmayı hatta aile olmayı yeğliyor. Ve ben de tekrar söylüyorum ki; insan önce kendini tanımalı, kendiyle sosyalleşmeli.. Ruhuna enginleşmesi için özgürce şarkılar söylemeli. Egosuyla savaşmalı... En önemlisi dünyaya bir şeyler bırakmalı... Kendini tanıyanlardan olunuz..!