Ruhumu zaptetmeye çalışıyorlar. Düşünceleri, bakışları, gözleri ve sözleri ile. Ruhumu zaptedip; beni nefes alan ,yemek yiyen, konuşan bir canlıya çevirmek istiyorlar. Onlar gibi değilim diye uçmamı istemiyorlar. Kanatlarımı koparmak istiyorlar. Ama kanatları olmayan bir ruh nedir ki? Bilmiyorlar ki; kanatları olmayan bir ruh boşa adanmış bir yaşam demektir.Kokusu olmayan bir gül, tadı olmayan bir meyve, notasız bir şarkı, kalbinin çarpmadığı bir aşk demektir. Ve benim ruhum özgür. Bir kuş gibi özgür. Sürekli uçmayı isteyen, rüzgârı kovalayıp, gökyüzüne dokunmak isteyen bir kuş gibi özgür hem de. Benim ruhum yükseklere çıkıp sonra aşağıya iner. Bazen gözyaşı döker bazen kahkahalara boğulur. Birgün doğuda birgün batıda uçar.Bazen bayılana kadar dans etmek ister bazen tek bir kanat bile çırpmak istemez. Birgün en sevdiğinin yanına gidip sessizce onu izler, birgün ondan nefret edip en uzaklara gider. Bazen güneşli günlere inanır bazen en karanlığı kendi içinde yaşatır. Bazen bütün insanlara sımsıkı sarılmak ister bazen yüzlerini bile görmek istemez, tek başına uçar. Benim ruhum özgür. Dar kalıpların içine sokulmayacak kadar özgür. Kendi hayatında kendi doğrularını yaşayacak kadar özgür. Bedeninin olduğu yerde ruhunu yaşatmayacak kadar özgür. Bir kuş gibi özgür…