Küskün bir çiçek gibi durur

Boynu bükük

Solmaya yüz tutmuş...

O en sevdiğin fotoğraf karesi...

Bakar bir köşeden, kimsesiz.

 

Zamana yenik düşse de yıllar

Geçmez sızısı,

Kanar durur inceden

Yorgun belleğindeki o anılar...

Hatırlatır kendini, çaresiz.

 

Bir fotoğraf karesi baktıkça canlanır mı?

Anılar unutmaya çalıştıkça hatırlanır mı?

Saplanan bir hançerdir yüreğime

Susarım, konuşamam.

 

Söylemeye mecalim yok

Unutulur sanma

Boğazımda bir düğüm şimdi:

Vefa...

Yutkunamam.