Bir şarkı böyle söylenmez dedi yaşlı adam, Bir kadın böyle çağırılmaz... Bir sevda böyle yakılmaz dedi sigarasını çekip, Bir yol böyle yürünmez... İster genç ol istersen yaşlı, Ne söylediğinle ne yaptığına dikkat et Diyerek ekledi; Bu hayat kalbinin diğer yarısını bulmaya çalışmakla geçmez... Bir çay demleyelim hele, Gelecek olandan bahsedelim, giden nasılsa gitmiştir artık. Geleni de mumla gözlemeyelim, Gelmek isteyen karanlığına gelecek asıl, Diyerek devam etti yaşlı adam sözlerine, Durdum öylece bir, Sonra düşündüm çatırdayan odunların sesi arasında, Kalbinin diğer yarısını bulmaya çalışmak? İnsan ne için çalışır o zaman dedim, İnsan ya kendini tamamlamak için çalışır, Ya da yarım yaşamaya alışır, Diyerek başladı sözlerine yaşlı adam, Çünkü diğer yarını bulmakla harcadığın her nefes, Seni sonuna yaklaştırır, Kalbinin kıymetini azaltır, Yorgunluğunu tetikler, Sesini kısar... Aramakla yarım bulunmaz, Yürümeyle yol aşınmaz amma, Konuşmakla yaralar sarılmaz, Bir nefesi bir nefese bağlayan da bir andır, Bir yolu yoldaşa ilmek ilmek örende, Fizan’da dolandığın sokakta boştur, Evinin önünde gezindiğin bahçede, Her şey anda gizlidir, Ve o an vardır ki bir bakışa bir şiir yazılır, Bir bakıştan bilmem kaç yarım kapatılır... Çay demlendi evlat, Konuşma bitti, Sen hâlâ yarımsın, Ve gece bir şey daha öğrendi, Yarım olan her şey tamamlanmak zorunda değil, Zorunda hissettiğimiz şey, Yarım olanı tamamlama isteğimiz...