Lavinya Dergisi

KİMSE BİLMEZ-BİTMEYEN ŞİİR
Arşiv

Eski Yazar Yazıları

Sana yine hasretim Aylar yıllar geçse de Hala seni beklerim Rüyalarda gelsene Silemezsin sen beni Ne aklından kalbinden Bir zamanlar demiştin Yaşlansam da unutmam Hala gözlerim dolar Andıkça o günleri Belki bir kader bağlar Uzak kalan elleri Kavuşmamız imkansız Ayrı yollara düştük Zaman öyle vicdansız En son nerde görüştük Çankaya sırtlarında Yeşil bir vadi vardı Sonbahar yağmurunda O şehir seni aldı Yol kenarı camları Seni hatırlatıyor Geçmişin sızıları Yüreğime batıyor Bir küçük şehir vardı Bizi bize bağlayan Yıkık bir duvar kaldı Hasretinle ağlayan Ahh dedikçe içime Akıyor gözyaşlarım Pişmanlığın peşine Keşkeleri bağlarım Bir inat şaha kalktı Uçup gittin yuvadan Benimki de bir candı Çok ağladım arkandan İki kalp bir köşede Sıcacıktı evimiz Ve şimdi türkülerde Yaralıdır neşemiz Kimselere diyemem Özlemin zerresini Neredesin bilemem Unutamam sesini O günler geri gelse Kar beyazı koşardım Allahım seni verse Yüz yıl daha yaşardım Kimse bilmez bendeki Yaşayan umutları Aklım öyle sende ki Şaşırdım tüm yolları Elimden bir şey gelmez Yitip giden geçmişe Umudu olan ölmez Derlerdi bir sözlükte Belki bir oğlun vardır Ya da şirin bir kızın O anlar aklındadır Bana sözler verdiğin Uzaklardan başladı Bu bizim hikayemiz Bak nereye yol aldı Ayrılan ellerimiz Yaralı bir aşk kaldı Mart ayının kışından Şu ömrüme sel geldi Eylülün on beşinden Bilmiyorum değer mi? Hala seni anmaya Hasretin kül eder mi? Ben alıştım yanmaya O eski eşyalara Anılara dokundum Biliyorum ki hala Avucunda yokluğum Kalbimden neler geçer Kimseye anlatamam Fikrim kurşunu çizer Sana bir şey yapamam Dünyalar benim olur Bir parça görsem seni Gurbet elde buluşur Sevenlerin yüreği Adaleti yok derler Aslında bu dünyanın Kalmadı öyle şeyler Esiriyiz sevdanın Yeniay meydanında Bir güvercin vuruldu Seni kaybettim orda Kanatlarım kırıldı Hiçbir çiçek getirmez Teninin kokusunu Okyanuslar bitirmez Sana olan yasımı Ellerimiz üşürdü Anadolu kışında İki şehir koşardı Bu sevdanın peşinde Giden günler beraber İkimizi götürdü Uzak kaldığım yıllar Beni yedi bitirdi Belki de bir gün yine Gözlerimiz buluşur Gerek kalır mı bize Kalplerimiz kavuşur O mübarek adına Bin şarkı bestelesem Yine doyamam sana Bu hasretlik bitmeden Gidenler zaten gider Olan kalana olur Giden unutamaz ki Kalanın ahın alır Bekleyiş var yanımda En büyük gücüm sanki Sen oldukça aklımda Güçlenirim inan ki Zaman çare değildir Yürekteki acıya Ayrılık hep zor gelir Aşk kulu dilenciye Gümüş bir yüzükten Düştü gitti sevdamız Yıllar geçti üstünden İkimiz hala yalnız Seni bir an görseydim Razı idim ölmeye Bir resmini bulsaydım Bahar gelir gönlüme Ömrümce göremedim Dertsiz bir günüm olsun Ben murat alamadım Bu dünya sizin olsun