Donuk düşlerimde kifayetsiz kelimeler El geldik, yaban kalıyoruz yaşamaya Ver elini kimsesizlik iklimi Özlüyorum kimi, arıyorum kimi, Kimi zaman seni, kimi kendimi... Gecenin gölgesi altında hüzün damlaları Gözünün siyahında yaz akşamları Senli bilmeceler, cevapsız sorular içinde Bulutsuzluk geceye, sensizlik geceme Darmadağınık bir düzen içinde Bestelenmemiş şarkılar mırıldanıyor... Ve her sefer, sana uyanılan her seher Hâr ve su, ay teninde kor Ayyuka çıkmış hınzır döngülerin Bıçak sırtı yaraları, Sabırla vefa, sensizlik cefasının Vasiyeti yazılmış ayrılıkların, Ağıtı dökülüyor eteğime... Göle kan, insana maya çaldıran Ve söyleten hüzzam nağmeleri Dururken ceset gibi zihnimde Duman duman çekiyorum seni Yaşıyorum her şeye rağmen diyorum Yıldız düşmüş çehrende, Bir ayrılık akşamını...