Dağlar yüreğimi, göçün korkusu, Ölüm değil mi hayatın ahusu, Varken yok olmak mı? Yahut yokluktan varlığa yolculuk mu? Ruhun şad oluşu. Ömrüm, yüreğime boğumlanan mısralar, Demir atmak lazım mı dünyaya, Bu tufanda, zamanın ötesinde, Uğultulu bir gecede, Sisli bir günde. Gerçeğin ta kendisi ölümden doğmak değil mi? Dünyanın kıyametinde… Ruhum ölüme aç, bedenim dünyaya, Şiirlerim ise sana. Kışın garipliği; bozkırın toprağında, aşında. Ölmek, ölmek değil aslında, Bir diriliştir ürkütücü dünyada, Meydan okumaktır parça parça, Sessizce bir vedadır insan tufanına. Soğuk duş ile musalla da, Bir kış vakti, Dostlarım arkamda, Biletim yoktan vara...