Deniz kokusu genzimi yakarken kaçıncı düş bu kendimden aşağıya düşerken uyandığım? Büyük patlamalardan sıyrılmak her kaçışında aynı yere geri dönmek neydi sizler bilir misiniz ey aciz mefhumlar!  Sıtkı sıyrılmış anılar çatlamış bir duvar olur karşınızda çoğu zaman. Hanginizin gücü yetti o duvara dokunmaya hanginiz içindeki canavarı dinlemeyi bırakıp kendiniz oldunuz en içten, en çocukça? Doğru sizler tıpkı bir dinozor gibi ateşinizi saldınız en korktuğunuz anda cesurca düşmanlarınızın üzerine geriye döndüğünde o ateşin sizi yakacağını bile düşünemeyerek.

Hırsından gözlerine kepenk vurmuş aciz yaratıklar sizler birer tahta parçası gibisiniz! Size dokunmakta olana heybetli gözüken içinde kendi heybetine bile hesap veremeyen. Şimdi hangi düş arındırır sizi? Ya da hangi düş beni sizden ayrı barındırır?  Karışmışız birbirimize katran karası kalmış yersiz telâşlarımız. Her yeni doğan güne yetişir salisesi şaşmış anlarımız...