Sarı kumlu kıyıları bırakıp

Dikenli çalıların arasından

Akasyaları geçtiler

Hem de hiç düşünmeden

Gittiler… Deli divane

 

Sarı gerdanlı serçeler

Beyaz güvercinler

Barışı söyleyen keklikler

Ve daha niceleri

Nedendir bilinmez

Gittiler… Birden bire

 

Bir mirasa kapılmadan

Çevik bedenleri yenilmez

Sesleri meydanları doldurur

Emek hiçbir zaman ölmez

Dar sokakları geçip

Gittiler… Özgürleşerek

 

Ferah nefesleri duymadan

Karanlık bakışlardan kaçarak

Gözleri aydınlık gelecek

Manzaralı dağların içinden geçerek

Gittiler… Tüm hayalleri yüklenip

 

Uzun zaman oldu

Şimdi hangi yuvada kaldılar?

Umutlarımı saklıyorlar mı acaba?

Ayrılık ödemiş midir tüm yenilgilerin borcunu?

Yürekleri buruk mudur?

Hasretleri sığar mı bohçama?

Gittiler… Beklenir  gibiler