Kimi zaman geliyor ki o an acıyor canım. Kalıp duruyorum olduğum yerde öylece… Akıyor gözlerimden birer damla yaş sen diye. Neden diyorum neden? Neydi beni senden uzak tutan, seni uzaklaştıran? Sevgim miydi? Değerim mi? Ağır mı geldi sana hissettiklerim? Anlamıyorum. Neden, neden, neden diye haykırıyorum içimden sessizce. Ne duyanım var ne görenim, Senden sonra sevdiğim. Sahi neden gittin? Düşünüyorum, kimi zaman atıyorum içime, Sen diye ektiğim kırgınlıkları. Acıtıyor her seferinde geldiğinde aklıma. Ama yok olmuyor, seni unutmama değil sebep. Seviyor her şeye rağmen seni, atamıyor kendinden. Öyle güzelsin ki, öyle anlamlı… Anlatamıyorum içimdeki seni. Geldin oysa neden gittiğini anlamamışken. Gelişin oldu bana tıpkı ilk zamanda gelişin gibi. Hani adına mucize dediğim o gelişin. Şimdilerde olan tek hissettiğim , Adına dediğim his özledim...