Lavinya Dergisi

BAŞLIKSIZ YAZI
Osman YAVAN

İnanıyorum ‘‘ Elbet Bir Gün! ’’ İnsan dünya’ da ne için var olduğunu anlayacak…

Başlıksız yazımı olur dediğinizi duyar gibiyim hatta duyuyorum desem daha doğru olur sanırım. Ben yazmaya devam edeyim sizde merak etmeye devam edin bu nasıl bir yazı, bu nasıl bir yazar ve ne yapmaya çalışıyor bu adam sizce amacı nedir diye? Günümüz dünyası gün geçtikçe her alanda, her sahada durmadan daha global ve küresel bir dünya haline gelirken insanlar ise adeta tükenmişlik sendromu yaşıyorlar. Sürekli her şeyden herkesten şikâyetçi, bıkmış, usanmış, bitmiş, tükenmişler resmen. Çevremdeki şahit olduğum, yaşadığım veya duyduğum olaylar bu kavramları daha da güçlü ve kesin kılıyor. Şaşırıyorum hayretler içerisindeyim anlamak mümkün değil hiçbir zaman da anlamak istemiyorum çünkü bu yalan dünyada, hayatta bahaneye veya bahanelere yer yok. Bunu defalarca ispatlamış başarmış insanlar ve topluluklar var, örnekler, kanıtlar var. Bence insanoğlu kendine olan inancı kaybetmiş ve kaybettikçe körelmiş. İnsanların bahanelerini yazmak veya sıralamak ile bitiremeyiz kiminin namaz kılmaya, kiminin kitap okumaya, kiminin çalışmaya, kiminin ise hiçbir şeye vakti yok. Aslında kendisini meşgul edecek ve kandıracak bir şey veya bir şeyler bulmuşlar onlarla meşgul oluyorlar zamanlarını farkında olmadan boşa harcayıp duruyorlar işte. Evet, kabul ediyorum karakterimize direkt olarak etki eden ve bunda büyük rol sahibi olan içerisine doğduğumuz ailemiz, yaşadığımız coğrafya veya çevremizin içerisinde barındırdığı etnik unsurlar ve kökenler topluğunu inkar etmiyorum. Katı kuralların, ön yargıların, düşünce ve fikir ayrılıklarının, dini, siyasi ve ırk çatışmaların olduğunu da kabul ederek bu hayatta duygusallığa ve bahanelere yer olmadığını tenkit etmekle birlikte asıl gücün kendimize olan saygımız ve inancımız olduğuna inanıyorum. Kimileri iki günlük kimileri üç günlük dünya diye adlandırdığı bu yaşamı ben onlardan farklı adlandırmıyorum şu iki günlük dünyada gül, eğlen, oyna mantığıyla saygı, sevgi, çalışmak diyorum. Yani hayatınızdaki sizi üzen, size saygı göstermeyen, siz azim ve hırsla çalışırken, gayret ederken çevrenizdekiler olduğu yerde sayıyorsa size saygı göstermiyor sizi üzüyorsa hayatınızdan çıkartın ve yolunuzdan asla dönmeyin çünkü bu hayatta sen! kendine olan inancını ve saygını kaybetmediğin sürece varsın. Kıymetli okur yazının bu kısmını okuduğuna göre muhtemelen yazının tamamını okumuşsundur. Ve kuvvetle muhtemel başlığı merak ediyorsundur. Benim yazıya başlık koymamamın sebebi şu sen bu yazıdan ne anladın ve hayatın neresindesin düşün ve hayatına entegre et başlığını kendin koy istedim. Bahaneci misin? Yoksa bu hayatta imkansız diye bir şey yok biraz zamanımı alır diyerek inancını ortaya koyan kişi misin?