Matem damlıyor gözlerinden her mevsim Dişlerinin arasında kuru kabuk öğütüyorlar Et çiğnemeye fırsatı olmamış belli ki Naz nedir bilmeyen çocuklar Gözyaşları siyah, tıpkı tenleri gibi Asil ve korku dolu bakışlar... Gözleri gülüyor kiminin Kardelen cesaretiyle zoraki Avuç içlerine bakmıyor hiçbir falcı Kaderleri alınlarından okunuyor sanki Elleri bulutlar gibi nemli, Kaderinden beyaz ayası Ve kemikleri sıra sıra dizilmiş Bir yaratılış mucizesi, Hayatta kalma mücadelesi Evi toprak, yastığı yan yana dizilmiş taşlar Asil ve korku dolu bakışlar... Teni soğuk kiminin ölüm korkusundan Kimi sıcağında üşüyor ekvatorun Afrika'da merhem olmuyor yaralara kremler Çünkü etleri aralanıyor açlıktan Ve ellerinde ölüyor annelerinin Henüz okula gitmemiş çocuklar Asil ve korku dolu bakışlar... Zaman geçmiyor açlığın pençesinde Çaresizlik rüzgarı esiyor dört mevsim Kelimeler boğaza diziliyor ekmek ne arar Hayatının baharında bir bir kayıyor yıldızlar Mavi rüyalara açılıyor her gece kapılar Asil ve korku dolu bakışlar...