Lavinya Dergisi
VARDIRBen zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Yollar vardır gidilmesi gereken, gittikçe bittiğini sandığın ama gittikçe yenilerinin çıktığı yollar... Cümleler vardır, kurdukça topladığını, toparladığını sandığın. Ama ne kadar cümle kurarsan kur, bazı şeyler cümlelerle toparlanamayacak kadar geç artık... Mevsimler vardır gelir ve geçerler. Kimisi yakar tenini, kimisi buza çevirir. Kimisinde çiçeklenir, kimisinde sararır yaprak dökersin. Hiçbir mevsim seni iyi etmez. İyi hissettiren şeyler hep başkadır ve sen hep mevsimlere takılırsın... Düşünceler vardır hiçbir zaman aklından atamadığın, her anında başka bir şey düşünüp karamsarlığa bazen umuda sarıldığın. Zordur düşüncesiz yaşamak ve yine zordur gecenin bir yarısı gözlerini kapattığında düşüncesiz uyuyabilmek... Duygular vardır, duygular insanın insan olabilmesidir. Acıyı yaşarsın, hüznü tadarsın, sevincin olur, mutluluğu bulursun. Her duyguyu dibine kadar yaşadığında anlarsın her duygu sana bir şeyler katar, senden bir şeyler götürür. Çünkü insan nefes aldığı her saniye de kendinden bir şeyleri kaybetmekle, kendine bir şeyler katmakla meşguldür. Ve insanlar... İnsanlar vardır konuşmasını ve susmasını bilen. Muhabbeti dilde ve kalpte bulan iki insan vardır. Dilde bulanlar dudaklarının hareketlerini izlerler, kelimeleri anlarlar ve yine kelimelerle cevap verirler. Bir de kalpte bulanlar vardır. Seni kulağıyla değil kalbiyle dinler, kalbini izler, kalbiyle cevap verir. Sen kalbinde duyarsın, kalbinle hissedersin ve muhabbet dediğin muhabbet olur. Sessiz insanlar vardır hayatta, pek konuşmazlar. Konuşmadığı gibi gülmez, şakalaşmaz ve kasvet doludurlar. Bazılarımız huy der buna, bazılarımız tavır bense zorunluluk derim. Bir insan sessizliği seçtiyse eğer, konuşmasının kıymeti kalmadığı içindir. Yalnızdır ve duvarlarla kaplıdır. Duvarlara konuşmanıza gerek yok, sessizliktir onların dili ve bu insanlar konuşmayı yalnızca sessizlikte bulur. Dünya bir imtihan dünyasıysa eğer bazılarımızın imtihanı bu sessizliği yaşamakla geçer. Bir ömür yalnızlığın duvarlarında kendini izleyen insan, bir kalbe konuşacağı zamanı dört gözle bekler. Beklediği gelir mi bilinmez, bilinen bir şey varsa eğer sessiz insanlar bile, kasvetli insanlar bile ümitle bekler...