Lavinya Dergisi

DERİNLERİN SESİ, KİMSESİZ.
Burçin LAÇİN ALTAY

Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.

I. GÜLMEK Yaşama sevincini bütün hücrelerine yüklemek, umarsız. II. AĞLAMAK Dünyanın sonuna yolculuk etmek, silahsız ve savunmasız. III. SEVMEK Kendi sesini unutmak, duymamak, sessiz. IV. ÖLMEK Yalnızlıktan bir sonraki durakta inmek, çaresiz. V. SARILMAK Kalpten damarlara akan sıcak tatlı bir şelaleden yaşamın iyiliği tatmak, şekersiz. VI. YAŞAMAK Mutluluğu severek, bütün acıların bağrındaki hüzne direnmek, yarınsız. VII. ÖZLEMEK Duru bir su gibi kalpten akıp giden hüzün seline kapılmak, yalansız. VIII. YARALANMAK Kader silahıyla ömrün acılı yollarında vurulmak, kalpsiz. Her gülmek biraz ağlamak getirir Her sevmek de biraz ölmek Her sarılmak yaşamaksa, yaşama inanmaksa Her özlemek derinlerde yaralanmaktır, kimsesiz