Ben en çok sana üzüldüm bu hayatta, Gözlerin anlatır çaresizliğini, Keşke böyle olmasa deriz çoğu zaman. Her şeyi bilip kabullenemez bazen insan. Hayatta en önemli değeri kaybedince anlarsın; Sen aslında bu hayatı en derinden yaşayansın. Sana bakınca görürüm sırtındaki izleri, Yaşamdan değil hepsi insanların eseri. En çok seni sevdik biz belli edemedik, Senden gelecek bir cümleye ömrümüzü verirdik. Sen de severdin bizi, keşke öğretilseydi sana da bu sevgi. Kimisi de bırakır arkasından miras yara izleri...