Gönlüm zemheri, keder yağıyor. Sabahın karanlığı içerisinde de kayboldum. Hapsoldum hayal kırıklıklarına, İçim ölüler diyarı, sessiz ama kalabalık, Dışım bir o kadar kır papatyası ama kimsesiz. Sokakta ince iki hat, uçurum ve dağlar, Yağmurun sesi kulağımda, Yıkıldı en müstesna yapılar. Can evimde bozbulanık zamanlar, Boşa beklenen aşiyan yollar. Gazı tükenmiş bir lamba, Sonuna gelmiş titrek bir mum alevi, İhtiraslarıma olamaz yelken, Alabora olurum en ufak dalgada aniden. Şimdi karar vakti, uçurum ve dağlar, Ama anlamsız bütün cevaplar, Issız bir kalabalıkta, sessiz çığlıklar, Çıkmaz bir sokaktan sesleniyorum; Elveda dostlar…