Dünyanın bütün çöllerinin tenha her kıyısı Ulaşır mutlaka bir denize dökmek için içini Mevsimlerin ruhu duymaz yanan kumların sesini Zamansız takvimlerin sesinden düşer sonbahar yaprakları -Sonbahar hisseder bütün hüzünleri- Bütün olmazlarda hep hayattan bir şeyler bekler parmak uçları Yaşamak da ölmek gibidir bazen Sessiz saniyelerin dantelli örtüsünün altına gizlenen Gözbebekleri bir eski yazıyla yazılır alnına Ve görünmez izi... Ansızın bir zamanın olmaz olası zamansızlıkları Şüphe kıvılcımları çakan yüreklerin ansızın patlaması Sessiz harflerin en yüksek çığlıklarının çatlaması Ahir zamanların iç çekişinde bir bulutun dağılışı… Senin kımıldamadan durduğun şehirlerden Yağar üzerime sensiz harflerin içli ağıtı... Üzerime yağar serseri yalnızlık kurşunlarının afallamışlığı... Sen durursun, yağar üzerime dünyanın geri kalanı…