Bir insan tanıdım bu yolda tesadüfen, Gülümsedi benim gülmeme karşılık. Gözler selamlaştı konuşmadan birbirimizle. Anlaştı ruhlarımız sanki bu evrende. Bir insan tanıdım bu yolda tesadüfen, Ben onun geçmişiyim o da benim geleceğimden. Sanki bütünlendik o anda birbirimizle aniden. Kelimelerimiz çakıştı bir cümleyle tesadüfen. Bir insan tanıdım bu yolda tesadüfen, Çok bekledim gelmesini o olduğunu bilmeden. Sessizliğin huzur verdiği en güzel histen, Elimden tutuverdi tam da yalnız kalmışken. Bir insan tanıdım bu yolda tesadüfen, Anlaşılırmış insan yüzündeki masumiyetten. Bir bardak çay buluşturdu bizi sohbetle, Deneyimler birleştirdi bizi baba nasihatlerinde. Bir insan tanımak isterim bu yolda tesadüfen, Elinde güzellikleri getirecekse bana gelirken, Tüm insanlar sevilir belki de böyle aniden, Onları birleştiren bir şeyler varsa derinden.