Çöl için yağmur, zafer türküsü. Uyku tutmuyorsa, şafak vakti güneşin doğuşu, Annesine nazlı adımlar ile yürüyen ceylan Yatağını yalayarak akan dere Ve badem çiçeklerinin meyveye dönüşümü Zaman için zaferdir. Eline düşen köz ile yüreğine düşen hasret Aynı oranda acıtmaz. Görünmeyen acıların yangını fazladır... Sabrın tespih tanelerinde yuvalandığı O munis hayat, Tek sıkıntısı hamurun mayalanması olan ve ineğin verdiği süt miktarı Aza kanaat ve şükranla oturulan sofralar. Nasıl da değiştik... Biz insanlar için zaman, hüsrandır... Su akar yolunu bulur derler Biz yolumuzu kaybettik. Şehrin büyülü ışıkları, kuru kalabalığı Ve ölü ruhlar ordusu Mezardan hayata yol alıyor Farkında değil... Zaman bir çöküş besteliyor Akrebi insan, yelkovanı tüm dünya. Zafer artık bir türkü Maziden kalma...