Hayat çoğu zaman tesadüflerle dolu derler. Bir günü bir film şeridine benzetirsek, hayattaki anlar da o karelerden biri oluyor. Bu yüzden biz insanlar fotoğraf çekip anları doldurmayı seviyoruz. Anın içinde birçok yaşanmışlık geçiriyoruz fark etmeden. Bunları fark etmeye başladığımızda ise sıradan yaşamdan mucizevi yaşama geçiyoruz. Her şeyin doğal düzeninde ve akışında olduğu sistem. Başına ne gelirse gelsin anda kaldığında ve bu film şeridinde sıradaki kareyi akışına bıraktığında en güzel olaylar başımıza geliyor. Sanki çok uğraşıp çekemediğin fotoğrafı, sen habersizken bir arkadaşının çekmesi gibi… Bazen mucizeler görünenin ardında yani görünmeyende gizlidir. Onları görmek için biraz duygulara izin vermek biraz da hayata güvenmek gerekir. Bir yolda yürürüz başımıza neyin geleceğini bilmeden, ama eğer kötü bir şeyle karşılaşırsak ona odaklanıp yolun diğer kalanını mahvetmiş oluruz. Aksine iyileri gördüğümüzde ise yola devam edecek gücü kendimizde bulmuş oluruz. Ve her zaman iyilik katlanarak çoğalır. İşte hayattaki tüm tesadüfler akışına bırakınca bizle karşılaşır.