Senin gidişin vardı ya benden öylece sebepsiz… Gitme diye haykırır iken sana öylece, Arkana bile bakmadan ki gidişin… Her ne kadar “gitme!” desem de sana, Sen gittin benden, gittin… Söylemesi kolay iken bu kelime, O an ki hissettirdiği acı diyorum sana, Tarifsizdi bir o kadar acı… Zaman zaman düşünür iken seni öylece… Dalıp gidince uzaklara… İçim kötü olmuyor değil, birden gidişin gelir iken aklıma… Sevmek için yalvarır iken sana, Beni itişlerin geliyor aklıma, Beni itişlerin! Hani ben bir papatya… Senin istediğin ise bir gülmüş oysaki… Değdi mi? Gidişine… Papatyanın üzerine öylece basarak çekip gittiğin, O gül uğuruna! değmemiş belli kıymet bilmeyenim… Değse emin ol gelmezdin bir anda… Hoş geldin kıymet bilmeyenim… Geldin gelmesine de sen en iyisi dinle bu sözlerimi... Sen üzerime basıp gider iken güllere, Değiştim ben günden güne, eskisi gibi değilim mesela… Sen mi en iyisi benden gidişinde, Nerede bulduğunu düşündü isen istediğini oraya dön… Dön ki belki iyi gelir sana, Çünkü artık benden sana, Ne merhem olur sana ne de yara…