Lavinya Dergisi
KIRAĞI DÜŞTÜ GÖNLÜMÜN DERİNLİKLERİNEKırağı düştü gönlümün derinliklerine. Memnun değil halinden, Tüm yakınlar uzak, sevdikleri hep geride. Onu bırakmayan yalnız ben, Şikayetçi değilim amma, Ben de yoruldum. Bulamıyorum teselli etmeye cümle. Bozkırın çoraklaşmış toprağında, çaresiz çiftçi misali, Göğe bakıyorum, sonsuz bir kabul ediliş sezer gibi. Rüzgar savuruyor düşen umutlarımı, Cümlelerim tamamlanmayı bekliyor. Yıldızlar birbirine artık çok daha uzak, Mesafeler artık kilometrelerden de öte. Kırağı düştü gönlümün derinliklerine. Gecenin karanlığına sokak lambası yetmiyor. Ay gönlüme değmiyor, güvercinler de sessiz. Yıldız olun geceme, pusula tutun yüreğime, Kulak verin sözlerime, Anlamakta geç kalmayın beni. Kırağı düştü gönlümün derinliklerine.