Lavinya Dergisi

YEDİVEREN GÜLLERİ
Burçin LAÇİN ALTAY

Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.

Ceplerimde saklı umuttan habersiz Heybemde sevinirken eski masallar Yüreğimin bilinmez odalarında El değmemiş sevdalar soluklanır… Ömür akşamlar gibi kısalırken Umutlar yeşerir yeniden yüreğimde Turuncu gökyüzünün altında yediveren güllerle Hediyesini sunan tuhaf bir akşamüstü gülüşümde… Akıp giderken uzayan yollarda bekleyişler Uzak dağlara saklanmış heveslerin iç çekişinde Sessizliği bozan hasret çığlıklarından yapılmış Bir türkü yankılanır… Zamanı unuturken yediveren güllerle kaplı düşlerin yolunda Düşerim zamansız bir tenhada (Güllerden saklı…) Gecelere sığınan düşlerden aldığım cesaretle (Güllere inanarak…) Yürümek düşer payıma ömrün bozuk yollarında…