Hiç ummadığım o anda gelişin vardı hayatıma bir anda.. Öyle bir gelmiştin ki bana iyi hissetmemek elimde değildi o an.. Sanki uzun zamandır eksik olan o hislerim yeşermeye başlamıştı.. Her yazdığında yüzümde oluşan o tatlı tebessüm diyorum sana.. Öyle güzeldi ki öyle anlamlı zaman geçtikçe kalbimde oluşan tatlı heyecanlar.. Güzel hisler sonrasında hayatımın merkezinde oluşun vardı.. Güzel iken her şey seninle bir anda alt üst olan aşk.. Aramızda olan tatsızlıklar başladı daha sonrasında. Bir anda gelişlerin gibi bir anda gidişin oldu benden.. Anlamadım o an sensizliği atmak zor oldu üzerimden.. İnsan hiç görmediği , kendisinden kilometrelerce uzakta olan bir insana diyorum.. Alışabilir miydi? Bu kadar değer verebilir miydi ? Görmeden etmeden sadece konuşmalarından etkilenir miydi? Gördüğünde yüzünde gülücükler açar mıydı? Hiç düşünmeden etmeden her şeyi konuşur muydu? Her şeyi paylaşır mıydı ? Onunla.. Yeri geldiğinde bir arkadaş gibi dertleşip öylece. Bazı anlar ise en iyi dost gibi konuşup, Kimi anlar ise iki sevgili gibi hep yan yana olur muydu? Bu hisleri uzakta olmasına rağmen hissetmek, sanki yanımdaymışsın gibi... Şimdi geldin bak.. Bir anda gidişlerinden sonra... Bir anda geldin ansızın sabahın bir köründe.. Bir akşam gidişin vardı benden.. Şimdi ise ansızın bir sabah bana gelişin öylece..