Ve hayaller kimi zaman insanı insan yapan. Onlara ulaşmak uğruna sadece düşse de kimi zaman. Tutunur bir umut ekip içine. Bugün değil belki yarın da olmaz ama bir gün dercesine. Zaman zaman geldikçe o hayaller aklına, Yaşanan onca olaylara rağmen kimi an, Kimi zaman da insanlara inat öylece, Hayalleri için yaşamaktır önemli olan. Gün geçtikçe ömrümüzden ona ulaşma hayali ile uyanır iken güne, Bir umut ile birlikte bekler durur öylece. Hayal kurmaktır aslında insanı insan yapan. Hayali olmayan bir insan olur mu? Yaşama sebebi olmadan düşünce kalkacak bir nedeni olmadan, Yaşayabilir miydi? İnsan. Sanırım yaşayamazdı. İlk düştüğünde yere bakıp kalırdı öylece, Hayatın kimi zaman acımasız zamanlarında. Kim bilir belki kaybolurdu insan ya da yok olurdu, sessizce.