Kadın olmak diyorum zordur. Ana rahmine düştüğün dakika zorbalığa başlarlar; senin hakkında planlarlar yapmaya, kararlar vermeye. Sen gözünü açana kadar akıllarındaki, fikirlerindeki dayatmalar, zorbalıklar hazırdır zaten tek eksik sensindir aslında uygulamaya geçmek için. Seni doğuran annenin bir kadın olduğunu unuturlar veya umursamazlar ne dersen işte. Sormazlar bile “ismi ne olsun?” diye direkt kendileri karar verirler. Annene saygı göstermediler ki sen ne saygısı bekliyorsun? Doğarsın, dünyaya gelirsin çocukluk çağlarını kısıtlama ile geçirirsin. Daha küçük yaşta başlarlar kılık kıyafet davasına etek boyuna, pantolonuna, tişörtüne bunlarda yetmez dahası var hal ve hareketlerine oturmana, kalkmana, gülmene, konuşmana kısaca her şeyine müdahale ederler. Zordur kadın olmak! Akranların dışarıda oyunlar oynarken senin içine doğduğun ailenin kendince kuralları, kanunları, hükümleri vardır. Kalıplaşmış yargılardan kurtulamamış bir aile içerisine doğan masum bir kız çocuğusundur aslında. Eğitim hayatın dâhil onların iki dudak arasındadır, kaderin onların ağzından çıkacak iki kelimeye bağlıdır. Sen hayata pamuk ipliği ile bağlanmışsındır farkında olmadan istemeden anlamadan. Tuhaftırlar aslında hastaneye gittikleri zaman da namuslu aile rolüne bürünürler, sığınırlar kadın doktor yok mu? Benim anama, bacıma, kızıma, hanımıma kadın doktor baksın diye ortalığı ayağa kaldırırlar. Kardeşim sen kızını okutmadın ki nereden bulalım biz sana kadın doktoru? Zordur kadın olmak! Eğitim hayatına başlayınca pek de farkı şeyler söz konusu değildir. Dayatmalar ve zorbalıklar devam eder son sürat. Peş peşe talimatlar, emirler, geliverir okuldan eve evden okula! Hayatın böyle kısıtlamalar ile devam eder ayağına pranga vurulmuş mahkûm gibisindir ne emredildiyse onu yapmakla yükümlüsündür onunla konuşma bununla gezme! Kendi arkadaşlarını bile seçmekte özgür değilsindir. Zordur kadın olmak! Resmen hayata bir sıfır yenik başlarsın. Erkeklik Kadına Vurmakla Değil. Onu Korumakla Gösterilir. KADINA ŞİDDETE HAYIR...!!! Bakmaz kimse, söylemez kimse erkek evlat yetiştirirken kadınları korumayı, kollamayı, sevmeyi, sahip çıkmayı anlatmaz. Ahlaklı, edepli, dürüst, şefkatli erkek evlat yetiştirmeyi savunmaz kimse. Çünkü onların anayasasında, kanunlarında bu maddeler kadınlar içindir sadece. Daha bugün haberlerde gördüm haberlerde. On üç yaşındaki kız çocuğu babasının zoru ile çocuk yaşta evlendirilmek isteniyor. Yazıklar olsun senin babalığına! Dahası var yeter mi kız istemediği için babası tarafından vurularak öldürülüyor. Kadın ve çocuk cinayetine ne zaman dur diyeceğiz? Bir başka şehirde esnaflardan biri kimsesiz kadınlara para karşılığı iş yaptırma çabasına giriyor. Kadınlar işi kabul etmeyince ellerini ayaklarını bağlayıp eziyet ediyor sopayla dövüyor. Yazıklar olsun senin erkekliğine! Hâlbuki UNUTMAYIN Kİ PEYGAMBER EFENDİMİZ ( S.A.V ) VEDA HUTBESİNDE ŞÖYLE BUYURMUŞTUR: KADINLAR SİZE ALLAH’IN EMANETİDİR. Şimdi siz emanete böylemi sahip çıkıyorsunuz yazıklar olsun size!