Bazen insanlar tarafından tuhaf algılanırsın. Düşünceler ve görüşler her parmak izinde olduğu gibi apayrıdır. Bir kişiyle aynı şeyi düşündüğünü sandığında aslında düşünülen şeyi hangi sebeplerden ötürü düşündüğün bile değişir. Bu; çok tuhafsın, farklısın ya da garipsin gibi etiketleri duyduğunda hemen ben niye onlar gibi değilim düşüncesi oluşur. Aslında bu düşünceyi oluşturanda bir algı yanılsamasıdır çoğu zaman. Çünkü herkes farklı renkte açar. Onlar için garip olsan da kendin için aslında sen; sensin... Ve ne zaman kendinden farklı biri olmaya çalışsan o zaman kendini kaybedersin. Olduğundan fazla birisi olmaya çalıştığında zor bir kişilik olmaya başlar ya da kendini farklı göstermeye çalıştığında kendi özelliklerine haksızlık etmiş olursun çünkü belki de daha fazlasısın; muhtemelen fazlasın... Biraz kalıpları aşıp düşünmeye başladığın zaman; anlarsın ki aslında hiç onlar gibi olmak istememişsin. Ve artık anlarsın ki tuhaflıklar bir iltifata dönüşmüş ve bunları söylediklerinde sevinir hale gelmişsin, çünkü her kar tanesi gibi hepimizin farklı olduğunu öğrenmişsin; kendini olduğun gibi kabul etmişsin... İşte kendin gibi davrandığında da çevrende de böyle insanlar buluşur. Ve doğal bir habitat gibi hiç kimse farklı karşılanmaz, çünkü farklılıklarla kabul edilir. Dünya habitatında farklı olmak doğaldır. İnsanlar bu farklılıkları etiket haline getirip tuhaf, garip, değişik gibi kelimelerle adlandırıp bir kötü algı haline getirmiştir. Aslında Dünya üzerinde birçok canlı kendine özgü çeşitleriyle var olmaya çalışırken bir tek insan kendi çeşidinden rahatsızlık duyar. Bir ormanda binlerce böcek, kuş, yırtıcı hayvan ya da bitki çeşidi vardır. Ama bu ormanda her şey kendi doğal oluşumu içinde var olmaya devam eder. İnsanında popülasyonunda her kıtaya ayrı özellikte görünümü varken bunlar bile kendi içinde ülke, bölge ve şehre indirgenir. Çünkü doğanın işleyişi budur. Ve aslında herkes başkası gibi değil kendi gibi olmak istediğinde belki de insanda diğer canlılar gibi kendini sevebilir ve farklılıklara saygı duyabilir…