Sen en iyisi mi? Al eline kağıdı kalemi başla o an yazmaya, Ne geçiyorsa o an içinden öylece, Özgür bırak içine yıllardır attığın, Sevgiyi, aşkı, nefreti, özlemi… Sal o an bütün duygularını. Sana en iyi gelecek şeydir yazmak ve seni asla yarı yolda bırakmayacak… Herkes gideceği yere kadar eşlik ederken size Kimi zaman öylece vardıklarında o yere, Bırakıp giderler ya bir anda, Tıpkı bir anda ansızın o hayatınıza girişleri gibi.. Bir de çıkışları olur ya, onlara inat, Yazmaya başla, sen değilsin kaybeden emin ol önce kendinden.. Kendine güven en önce… Bir başkasına güvenmek mi? Saçmalık !! Senin verdiğin o sevgi öyle saf öyle güzel ki… Farkına var kendinin, güzelliğinin, Bak aynaya her ağladığında. Sen bu değilsin olamazsın da! Gülmek varken öylece her şeye inat, Ağlamak neden be papatyam… Gidenler gittiği yerde mutlu iken, Senin gözünden iki damla yaş neden… Her gün uyandığında, geçip aynanın karşısına Şu sözleri getir aklına sadece o an. Sil her şeyi bir an olsun kafandan. Sana en iyi gelecek olan tek şey sensin. Sana lazım olan tek şey. O yüzden bakarken aynaya gülüşlerini eksik etme, Hiçbir zaman o papatya yüzünde… Nerede olursan ol, ne yaparsan yap. Senden değerli bir şey yok bu hayatta. Bunun her zaman bilinci ile yaşa. Hayata bir sefer geldiğini de unutmadan Yaşa güzelce, varsa hayalin onları yap mesela… Kitap yaz ben gibi, şarkı söyle söylemek geliyorsa içinden… Kimsenin engel olmasına izin vermeden Seni seven seni bu şekilde kabul etmez mi? Zaten kabul etmez ise seni sevmemiş olmaz mı? Sen seni sevenlerle ol, seni yıpratan insanlar mı? Çıkar onları at hayatından, saniye bile düşünmeden. Düşünmek yıpratır insanı, gömer en dibe… Ve unutma papatyam; Sana sen lazım iken bir başkasına ihtiyacın yok, sen böyle çok güzelsin.