Bulutlar ötelerden gelir, güneşi kapatır. Toprak güneşi ister, bulut yağmurla ıslatır. Tohum yağmurla cana gelir, güneşle büyür. İnsan topraktır, ıslanmadan cana gelmez güneşi görmeden de büyüyemez. İnsanın tohumu kalbidir, kalbin can suyu güven, güneşse kalptir hiçbir zaman eksik olmaması gereken... İnsan doğar annesine güvenir, biraz büyür babasına. Çocuktur sokakta arkadaşına güvenir, evde ailesine. Baba bir dağdır arkasında, anne sığınacağı tek liman. Kardeş imdat koludur, başı her dara düştüğünde koştuğu. İnsan ailesi varsa insandır biraz ve yine insan sevebildiği kadar insandır yeryüzünde ve yine güvenebildiği kadar vardır hayatın içinde. Sevmek, hep sevmek, sürekli sevmek ve tanımı olmayan sevmek... Kalbin her gün biraz daha büyüyüp biraz daha iyi çalışmasını, bedenin biraz daha iyi olmasını, kan dolaşımının artmasını, aklın durgunluğunu artıran yegane nedendir. Peki ya güven? Güven, sevginin de kalbinde can suyudur hep. İnsan güvenmediğini sevemez, güvenmediğini kalbine alamaz ve insan kalbine alamadığı her kararsızlığı hata olarak yineler durur. Tekrar tekrar başa saran senaryolar çemberinde sevgi ne kadar büyük olursa olsun, güven taşımıyorsa yalın kalır, yarım kalır sözcükte, sözlükte, kalpte... Oysa insan biraz olsun sevilmek, biraz olsun sevgiyle dolmak için yaşar şu dünyayı. Güven neden sevginin celladıdır? Çünkü güven sevginin can simididir, güven sevginin sağlamlığı, güven aradaki o incecik bağın kopmamasını sağlayan güçlü bir dinamizmdir. Aklın güvenle ortaklığı, kalbinkinden güçlüdür ve her zaman insan aklı ile kalbi arasında kalmıştır sevgi olaylarında. Mantık güvenin yoldaşı, aşk ise düşmanıdır. Ve ne olursa olsun insan aşkla başladığı her sevginin yarım kalmış güven aralığında hep aklına ve mantığına sığınıp kurtulmuştur çukurdan. En başta da dediğim gibi insan topraktır, ıslanmadan cana gelmez güneşi görmeden de büyüyemez. Ne kadar güneşe dönerse dönsün yüzünü, can suyunu hep yağmurdan hep buluttan alır. Ve güven bir bulut tanesiyle yağmıyorsa insanın kalbine, sevginin hükmü bir o kadar yavan kalır...