Küresel açıdan baktığımız zaman görüyoruz ki maalesef insan her zaman ki gibi sınıfta kaldı. Aslında çok acı ve vahim bir durum söz konusu. Ne oldu sana bu hallere düştün be insan? Günümüzde yaşamış olduğumuz afetler, yani depremler, sel ve su taşkınları, toprak kaymaları, yangınlar vs. gibi olaylar. Peki, bu olaylar gerçekten doğal afet miydi? Yoksa insanın bir felaketi miydi? Her ne kadar doğal afet olarak adlandırsak ta yangınlar pekte doğal afet gibi değil. Tam aksine umursamaz ve ihmalkâr insanların eseridir. Bencil ve düşüncesiz insanlardan dolayı meydana gelen bir olaydır. Çünkü kasten veya hata ile yapılmış bir hareket asla doğal afet olamaz. İnsanlar taşlaşmış şehir yapılarının arasındaki akıp giden hayatlarını bir nebzede olsa durdurmak adına hafta sonları veya tatillerini değerlendirmek amaçlı piknik yapmak için şehir merkezi ve yerleşim yerlerinin dışında kalan ormanlık veya ağaçlandırılmış parkları tercih ediyorlar. Bu alanlarda yapılan mangal, semaver gibi ateş ile faaliyet gösteren bu eylemler son derece dikkatli ve titiz yapılmalıdır. Bazı umursamaz ve ihmalkâr insanlar dikkatli ve titiz bir şekilde davranmadıkları için büyük yangınlara sebep olabiliyor maalesef. Ateş yakılan alanlarda en ufak bir ihmal ve dikkatsizlik yüzünden doğadaki bütün canlılara ev sahipliği yapan hektarlarca doğal yaşam alanları yok oluyor veya yok ediliyor. Ateşin közünü tam söndürmeden oradan ayrılarak evlerine dönen ihmalkâr insanların unuttuğu bir şey var. “Küllerinden Doğmak ” diye tabir ettiğimiz deyim adeta bir anda cereyan edebiliyor. En ufak bir rüzgâr veya esinti ile sönmemiş ve tam manası ile küle dönmemiş köz bir anda canlanıyor. Sonuç olarak insanın ufak bir ihmalkârlığı büyük felaketlere sebep oluyor. Kasten yapılan orman yangınları bazı insanlar için çok büyük fayda sağlamakta. Elbette bu durum kendileri için öyle. Bazı insanların keyfi ve zevki için yakmış olduğu ateş “Kartopu ” misali hızla büyüyor engellenmesi güç bir hâl alıyor. Yanan sadece orman değil… Sayısını bilmediğimiz canlı varlıklara ev sahipliği yapan doğanın içerisinde barındırdığı bitkiler, ağaçlar, hayvanlar yani kısacası bütün canlılar yandı. İnsanların vicdanları yandı. Birçok masumun canı yandı. Birçok masum insanın acımasızca ciğerdi dağlandı… Canlarını ortaya koyarak kendisini ateşin ortasına atan insanların duyguları, vicdanları, insanlığı yandı… Yürek dayanmadı bu yangınlara. Bir de yetmezmiş gibi bazı güruhlar, fırsatçılar peyda oldu. Krizi fırsata çevirecek bir takım provokatör ve fitne hareketleri ile kaos ortamına zemin hazırlayan insanlar da peyda oldu. Çünkü onlar sadece kendi çıkarlarını gözetiyorlar. Umurlarında değil kime ne olduğu. “Ah Be İnsan! Doğanın Başına Gelmiş En Büyük Felaketsin…” Soruyorum şimdi sana ey dost! Yangın doğal afet mi? Yoksa insan büyük bir felaket mi?