Lavinya Dergisi

ORMANIN KALBİ
Burçin LAÇİN ALTAY

Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.

İçimde yanan bir ormanın yası Sadece birkaç ufak telaşı vardı Derin ve sakin nefesinde kaldı Bilmezdi kalbi, fena insanlığı Yaşamın kıyameti kalbin yangını... Vicdanların yoksunluğunda bir ülke Öldürüyor nefesindeki serinliği Yaprak yaprak dökülüyor kırmızılar Canların tüylerinde acı feryatlar Hasarı telafisiz bir zamanda Herkesin kıyameti kendi kalp yangını... Hangi insanın kalbi dayanır ki! Kanlı canlı bir feryada? Yankılanmaz mı sesindeki incelik, Bir ömür boyu kulaklarında? İçi yanıyor ormanın, içi Kapkara küllerle kaplı kalbi Orman yangını dünyanın kıyameti...